Mieć życie wieczne

W piękny wiosenny dzień Jezus przemawiał do ludzi w pobliżu Morza Galilejskiego i uzdrawiał wielu chorych. Pod wieczór Jezus powiedział do Filipa, jednego ze swoich uczniów: „Gdzie kupujemy chleb, aby mogli jeść?” (Johannes 6,5). Nie mieli dość pieniędzy, żeby każdemu dać trochę chleba. Jedno dziecko miało pięć bochenków jęczmiennych i dwie ryby, ale gdzie to się dzieje dla około 5000 mężczyzn, a także dla ich żon i dzieci?

Jezus rozkazał grupom rozbijać się po trawie. Wziął chleb, spojrzał w niebo, podziękował mu i podał go uczniom. Przekazali chleb i ryby ludziom. Cudowny wzrost nastąpił dzięki dystrybucji żywności. Gdy się napełnili, uczniowie zebrali więcej chleba, niż początkowo mieli.

Ludzie byli zdziwieni, gdy zobaczyli ten znak i powiedzieli: „Zaprawdę, to jest prorok, który ma przyjść na świat” (Jan 6,14). Jezus zauważył, że chcieli uczynić go królem i wycofał się sam. Następnego ranka ludzie szukali Jezusa i znaleźli go na brzegu jeziora w Kafarnaum. Jezus zarzucał im, że nie szukali go z powodu cudu, ale dlatego, że zjedli dość chleba i ryb i byli zadowoleni. Jednak Jezusowi zależało nie tylko na dawaniu ludziom jedzenia. Dał im do zastanowienia: „Zamiast martwić się tylko o psujący się pokarm, starajcie się o pokarm, który jest trwały i przynosi życie wieczne. Ten pokarm będzie wam dany przez Syna Człowieczego, ponieważ Bóg Ojciec potwierdził go jako swojego upoważnionego przedstawiciela »(Jan 6,27 NGÜ).

Ludzie pytali go, co powinni zrobić, aby zadowolić Boga? Odpowiedział: „Boże jest dziełem, abyście wierzyli w tego, którego posłał” (Jan 6,29).

Co Bóg chce ci powiedzieć w tej historii? On sam z radością daje wiarę w Jezusa, Wysłannika Bożego, całym swoim sercem. Oznacza to, że zgadzasz się z Jezusem, że chce ci dać życie wieczne. Kiedy spożyjesz Jezusa jako prawdziwy pokarm, a jego krew jako prawdziwy napój, jako przypomnienie o przebaczeniu twojej winy, będziesz miał życie wieczne. Jezus mówi ci osobiście, że jest chlebem życia i że nigdy więcej nie będziesz musiała głodować i nigdy więcej nie być spragnionym. „Kto w to wierzy, ma życie wieczne” (John 6,47).

Dlatego cieszę się, że mogę wam dzisiaj symbolicznie podać chleb życia tymi myślami. W miłości Jezusa

Toni Püntener