Nie jesteśmy sami

Ludzie boją się być sami - emocjonalnie i fizycznie. Dlatego odosobnienie w więzieniach jest uważane za jedną z najgorszych kar. Psycholodzy twierdzą, że strach przed samotnością powoduje, że ludzie stają się niepewni, zmartwieni i przygnębieni.

Bóg Ojciec wiedział o tym i dlatego wielokrotnie zapewniał ludzi, że nie są sami. Był z nimi (Izajasz 43,1-3), pomógł im (Izajasz 41,10) i nie zostawił jej (5. Mojżesz 31,6). Przesłanie było jasne: nie jesteśmy sami.

Aby podkreślić to przesłanie, Bóg posłał na ziemię swego Syna Jezusa. Jezus nie tylko przyniósł uzdrowienie i zbawienie zniszczonemu światu, ale był jednym z nas. On rozumiał z pierwszej ręki, przez co przechodzimy, ponieważ mieszkał wśród nas (Hebrajczyków) 4,15). Przesłanie było jasne: nie jesteśmy sami.
Kiedy nadszedł wyznaczony przez Boga czas, kiedy Jezus zakończył swoją ziemską posługę na krzyżu, Jezus chciał, aby jego uczniowie wiedzieli, że nie będą sami, nawet gdyby ich opuścił4,15-21). Duch Święty powtórzyłby to przesłanie: Nie jesteśmy sami.

Przyjmujemy Ojca, Syna i Ducha Świętego w nas, tak jak oni nas przyjmują, stając się częścią Boskiej Opatrzności. Bóg zapewnia nas, że nie musimy obawiać się samotności. Jeśli jesteśmy zdegenerowani, ponieważ przechodzimy przez rozwód lub separację, nie jesteśmy sami. Kiedy czujemy się pusti i samotni, ponieważ straciliśmy kogoś bliskiego, nie jesteśmy sami.
 
Jeśli czujemy, że wszyscy są przeciwko nam z powodu fałszywych plotek, nie jesteśmy sami. Jeśli czujemy się bezwartościowi i bezużyteczni, ponieważ nie możemy znaleźć pracy, nie jesteśmy sami. Jeśli czujemy się źle zrozumiani, ponieważ inni twierdzą, że mamy złe motywy dla naszego zachowania, nie jesteśmy sami. Kiedy czujemy się słabi i bezradni, ponieważ jesteśmy chorzy, nie jesteśmy sami. Kiedy czujemy, że zawodzimy, ponieważ zbankrutowaliśmy, nie jesteśmy sami. Jeśli czujemy, że ciężar tego świata jest dla nas zbyt ciężki, nie jesteśmy sami.

Rzeczy tego świata mogą nas przytłoczyć, ale Ojciec, Syn i Duch Święty są zawsze po naszej stronie. Nie są po to, aby odsunąć nasze kłopotliwe okoliczności, ale po to, aby zapewnić nas, że nie jesteśmy sami, bez względu na to, przez jakie doliny będziemy musieli przejść. Prowadzą, prowadzą, niosą, wzmacniają, rozumieją, pocieszają, zachęcają, doradzają i idą z nami na każdym etapie naszej życiowej podróży. Nie zdejmą z nas ręki i nie opuszczą nas. Duch Święty żyje w nas i dlatego nigdy nie musimy czuć się samotni (1. Koryntian 6,19), następnie: Nie jesteśmy sami!    

Barbara Dahlgren


pdfNie jesteśmy sami