żałoba

Lekki wiatr wiał w porannym powietrzu, gdy wojskowa straż honorowa zdjęła flagę z gwiazdami i paskami z niebiesko-srebrnej trumny, złożyła ją i wręczyła wdowie. Otoczona dziećmi i wnukami, po cichu przyjęła flagę i słowa uznania za służbę jej nieżyjącego męża dla jej kraju.

Dla mnie był to drugi pogrzeb w ciągu zaledwie kilku tygodni. Moi dwaj przyjaciele, jeden, który jest teraz wdowcem, drugi, który jest teraz wdową, wcześnie stracili małżonków. Żaden z dwóch zmarłych nie osiągnął biblijnej „siedemdziesięciu” lat.

Fakt z życia

Śmierć jest faktem życia - dla nas wszystkich. Jesteśmy zaskoczeni tą rzeczywistością, kiedy umiera ktoś, kogo znamy i kochamy. Dlaczego wydaje się, że nigdy nie jesteśmy w pełni przygotowani na śmierć przyjaciela lub ukochanej osoby? Wiemy, że śmierć jest nieunikniona, ale żyjemy tak, jakbyśmy nigdy nie umarli.

Po nagłym stawieniu czoła naszej stracie i własnej bezbronności, wciąż musimy iść dalej. Oczekuje się, że w zbyt krótkim czasie będziemy postępować tak, jak zawsze - być tą samą osobą - wiedząc przez cały czas, że nigdy nie będziemy tacy sami.

Potrzebujemy czasu, czasu, aby przejść przez żal - przez ból, złość, poczucie winy. Potrzebujemy czasu, aby się wyleczyć. Tradycyjny rok może być wystarczający dla niektórych, a dla innych nie. Badania pokazują, że ważne decyzje dotyczące przeprowadzki, znalezienia innej pracy lub ponownego zawarcia związku małżeńskiego nie powinny być podejmowane w tym czasie. Młoda wdowa lub wdowiec powinni poczekać, aż osiągną równowagę psychiczną, fizyczną i emocjonalną, zanim podejmą dalekosiężne decyzje w życiu.

Żal może być przytłaczający, rozdzierający i wyniszczający. Ale bez względu na to, jak straszne, pogrążeni w żałobie muszą przejść przez tę fazę. Ci, którzy próbują blokować lub unikać swoich uczuć, tylko przedłużają swoje doświadczenie. Żal jest częścią procesu, przez który musimy przejść, aby dostać się na drugą stronę - aby w pełni wyzdrowieć z naszej bolesnej straty. Czego możemy się spodziewać w tym czasie?

Relacje się zmieniają

Śmierć małżonka zamienia małżeństwo w singiel. Wdowa lub wdowiec musi dokonać wielkiego dostosowania społecznego. Twoi żonaci przyjaciele nadal będą ich przyjaciółmi, ale ich związek nie będzie taki sam. Wdowy i wdowy muszą dodać do swojego kręgu przyjaciół co najmniej jedną lub dwie inne osoby, które są w takiej samej sytuacji. Tylko inna osoba, która cierpiała tak samo, może naprawdę zrozumieć i podzielić ciężar smutku i straty.

Największą potrzebą większości wdów i wdowców jest kontakt z ludźmi. Rozmowa z kimś, kto wie i rozumie, przez co przechodzisz, może być bardzo zachęcająca. A kiedy nadarzy się okazja, mogą pocieszyć i zachęcić innych potrzebujących.

Chociaż dla niektórych może to nie być łatwe, przychodzi czas, kiedy musimy psychicznie puścić naszego byłego partnera. Prędzej czy później nie będziemy już mogli „czuć się małżeństwem”. Przysięga małżeńska trwa „dopóki śmierć nas nie rozłączy”. Jeśli musimy ponownie zawrzeć związek małżeński, aby osiągnąć nasze cele życiowe, powinniśmy mieć do tego swobodę.

Nasze życie i nasza praca muszą trwać. Zostaliśmy umieszczeni na tej ziemi i otrzymaliśmy jeden okres życia, aby uformować charakter, którego będziemy potrzebować na wieczność. Tak, powinniśmy opłakiwać i nie wolno nam zbyt szybko skracać tej żałoby, ale na tej planecie mamy tylko stosunkowo kilka lat. Musimy wreszcie wyjść poza to cierpienie - musimy ponownie zacząć pracować, służyć i żyć pełnią życia.

Odpowiadanie na samotność i poczucie winy

Przez długi czas będziesz doświadczać samotności ze swoim zmarłym małżonkiem. Każdy mały przedmiot, który ci o nim przypomina, często wywołuje łzy w oczach. Możesz nie mieć kontroli, kiedy nadejdą te łzy. Tego należało się spodziewać. Nie wstydź się ani nie wstydź się wyrażać swoich uczuć. Ci, którzy znają swoją sytuację, zrozumieją i docenią twoją głęboką miłość do współmałżonka i poczucie straty.
Podczas tych samotnych godzin nie tylko będziesz czuł się samotny, ale także poczujesz się winny. Spojrzenie wstecz i powiedzenie sobie: „Co by było kim?” Lub „Dlaczego tego nie zrobiłem?” Lub „Dlaczego to zrobiłem, jest naturalne”. Byłoby wspaniale, gdybyśmy wszyscy byli doskonali, ale tak nie jest. Wszyscy mogliśmy znaleźć coś, z powodu czego moglibyśmy poczuć się winni, gdy umiera jeden z naszych bliskich.

Wyciągnij wnioski z tego doświadczenia, ale nie pozwól mu się przytłoczyć. Jeśli nie okazałeś partnerowi wystarczającej miłości lub uznania, podejmij teraz decyzję, aby stać się bardziej kochającą osobą, która bardziej ceni innych. Nie możemy ponownie przeżyć przeszłości, ale z pewnością możemy coś zmienić w naszej przyszłości.

Starsze wdowy

Wdowy, zwłaszcza starsze, dłużej cierpią z powodu samotności i żalu. Presja wynikająca z niższej pozycji ekonomicznej i społeczeństwa skoncentrowanego na parach, w którym żyjemy, w połączeniu z presją związaną ze starością, jest dla nich często bardzo paraliżująca. Ale jeśli jesteś jedną z tych wdów, musisz zaakceptować, że masz teraz nową rolę w swoim życiu. Masz wiele do przekazania innym, bez względu na to, ile masz lat.

Jeśli nie rozwinęłaś niektórych swoich talentów z powodu obowiązków wobec męża i rodziny, teraz byłby idealny czas, aby je poprawić. Gdy wymagane jest dalsze szkolenie, zwykle dostępne są szkoły lub seminaria. Możesz być zaskoczony, widząc, ile osób o siwych włosach jest na tych zajęciach. Prawdopodobnie okaże się, że nie mają oni większych problemów z dorównaniem młodszym kolegom. To niesamowite, co może zrobić poważne oddanie się nauce.

Czas wyznaczyć sobie jakieś cele. Jeśli formalna edukacja nie jest dla Ciebie, przeanalizuj swoje umiejętności i zdolności. Co naprawdę lubisz robić? Idź do biblioteki, przeczytaj kilka książek i zostań ekspertem w tej dziedzinie. Jeśli lubisz zapraszać ludzi, zrób to. Naucz się być wspaniałym gospodarzem lub gospodynią. Jeśli nie stać Cię na artykuły spożywcze niezbędne do obiadu lub kolacji, poproś wszystkich o przyniesienie dania. Zaangażuj się bardziej w swoje życie. Stań się ciekawą osobą, a znajdziesz inne osoby, które będą do Ciebie przyciągać.

Dbaj o swoje zdrowie

Bardzo ważnym aspektem życia, który wiele osób zaniedbuje, jest dobre zdrowie. Ból spowodowany utratą kogoś może zostać zdmuchnięty fizycznie i psychicznie. Może to być szczególnie prawdziwe w przypadku mężczyzn. Teraz nie czas na zaniedbanie zdrowia. Umów się na badanie lekarskie. Zadbaj o swoją dietę, wagę i poziom cholesterolu. Czy wiesz, że depresję można kontrolować, dodając więcej ćwiczeń do swojej codziennej rutyny?

W zależności od twoich umiejętności załóż dobre, wygodne buty i zacznij chodzić. Zrób plan spacerów. Dla niektórych najlepsze są wczesne godziny poranne. Inni mogą preferować to później w ciągu dnia. Chodzenie na spacer to także dobra forma spędzania czasu z przyjaciółmi. Jeśli nie możesz chodzić, znajdź inny sprytny sposób ćwiczeń. Ale bez względu na to, co robisz, zacznij ćwiczyć.

Unikaj alkoholu jako kuli

Zachowaj szczególną ostrożność podczas spożywania alkoholu i innych narkotyków. Wielu próbowało wykorzenić swoje dolegliwości, nadużywając swoich ciał nadmiarem alkoholu lub niewłaściwie używając środków uspokajających. Alkohol nie jest lekarstwem na depresję. To środek uspokajający. I podobnie jak inne narkotyki, uzależnia. Niektóre wdowy i wdowcy stali się alkoholikami.

Mądrą radą jest unikać takich kul. Nie oznacza to, że musisz odmawiać picia podczas spotkań towarzyskich, ale zawsze bardzo umiarkowanie. Nigdy nie pij sam. Picie wina, kieliszek na szkle lub spożywanie innego alkoholu do snu w nocy też nie pomaga. Alkohol zaburza nawyki związane ze snem i może powodować zmęczenie. Szklanka ciepłego mleka działa znacznie lepiej.

Nie izoluj się

Pozostań w kontakcie z rodziną. To głównie kobieta pisze, dzwoni lub w inny sposób utrzymuje kontakt z rodziną. Wdowiec może mieć skłonność do ignorowania tych obowiązków i przez to czuje się skrajnie odizolowany. W miarę upływu czasu możesz chcieć zbliżyć się do rodziny. W naszym mobilnym społeczeństwie rodziny są często rozproszone. Wdowy lub wdowcy często spotyka się setki lub tysiące kilometrów od swoich najbliższych krewnych.

Ale znowu, nie spiesz się. Twój długoletni dom, otoczony przez znajomych sąsiadów, może być twoją przystanią. Zaplanuj zjazdy rodzinne, zbadaj swoje drzewo genealogiczne, rozpocznij książkę historii rodziny. Bądź aktywem, a nie zobowiązaniem. Jak we wszystkich sytuacjach życiowych, nie powinieneś czekać na okazje. Zamiast tego powinieneś wyjść i ich znaleźć.

Służyć ci!

Szukaj okazji, by służyć. Współpracuj ze wszystkimi grupami wiekowymi. Młodsze osoby samotne muszą umieć rozmawiać ze starszymi osobami. Dzieci potrzebują kontaktu z ludźmi, którzy mają czas, aby zwrócić na nie uwagę. Młode matki potrzebują pomocy. Chorzy potrzebują zachęty. Zaoferuj swoją pomoc wszędzie tam, gdzie potrzebujesz pomocy i gdzie jesteś w stanie to zrobić. Nie siedź i nie czekaj, mając nadzieję, że ktoś poprosi Cię o pójście lub zrobienie czegoś.

Bądź najbardziej zmartwionym, najlepszym sąsiadem w bloku lub osiedlu. W niektóre dni będzie to wymagało więcej wysiłku niż w inne, ale będzie tego warte.

Nie zaniedbuj swoich dzieci

Dzieci różnie radzą sobie ze śmiercią w zależności od wieku i osobowości. Jeśli masz dzieci, które nadal są w domu, pamiętaj, że po śmierci współmałżonka przeżywasz taką samą traumę jak ty. Ci, którzy wydają się potrzebować najmniejszej uwagi, mogą być tymi, którzy najbardziej potrzebują Twojej pomocy. Zamknijcie swoje dzieci w smutku. Jeśli wyrażą to razem, zbliży ich to do siebie jako rodzinę.

Postaraj się jak najszybciej przywrócić swoje gospodarstwo domowe na właściwe tory. Twoje dzieci potrzebują stabilności, którą tylko Ty możesz dać i której również potrzebujesz. Jeśli potrzebujesz listy rzeczy do zrobienia co godzinę i każdego dnia, zrób to.

Pytania o śmierć

Punkty w tym artykule to fizyczne rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc Ci przetrwać ten najtrudniejszy okres w Twoim życiu. Ale śmierć ukochanej osoby może również doprowadzić do poważnego kwestionowania sensu życia. Przyjaciele, których wymieniłem na początku tego artykułu, czują stratę współmałżonka, ale nie są zdesperowani ani beznadziejni w tej stracie. Rozumieją, że życie tu i teraz jest tymczasowe i że Bóg ma w zanadrzu dla ciebie i twoich bliskich znacznie więcej niż trudności i próby tego ulotnego fizycznego życia. Chociaż śmierć jest naturalnym końcem życia, Bóg jest głęboko zaniepokojony życiem i śmiercią każdego człowieka, który należy do Jego ludu. Fizyczna śmierć to nie koniec. Nasz Stwórca, który zna każdego wróbla, który spadnie na ziemię, z pewnością nie przeoczy śmierci żadnego z jego ludzkich stworzeń. Bóg jest tego świadomy i troszczy się o Ciebie i Twoich bliskich.

przez Sheila Graham