Przesłanie korony cierniowej

Korona cierniowa odkupieniaKról królów przyszedł do swojego ludu, Izraelitów, w swojej posiadłości, ale jego lud go nie przyjął. Pozostawia swą królewską koronę swemu Ojcu, aby wziąć na siebie koronę cierniową ludzi: „Żołnierze utkali koronę cierniową i włożyli mu ją na głowę, włożyli na niego szatę purpurową, podeszli do niego i powiedzieli , Witaj, królu żydowski! I uderzyli go w twarz” (Jana 19,2-3). Jezus pozwala się wyśmiewać, ukoronować cierniem i przybić do krzyża.

Czy pamiętamy Ogród Edenu? Adam i Ewa stracili w raju koronę prawdziwego człowieczeństwa. Na co je wymienili? Na ciernie! Bóg powiedział do Adama: „Ziemia będzie przeklęta! Przez całe życie będziesz pracować, aby nakarmić się jej produktami. Pożywienie od niego zależy, lecz zawsze będzie ono pokryte cierniami i osetami. (Geneza 3,17-18 Nadzieja na wszystko).

«Cernie nie są symbolem grzechu, ale symbolem jego konsekwencji. Ciernie na ziemi są skutkiem grzechu w naszych sercach” – napisał w książce Max Lucado: „Ponieważ jesteś dla niego tego wart”. Ta prawda jest jasna w słowach Boga skierowanych do Mojżesza. Wezwał Izraelitów, aby uwolnili ziemię od niegodziwców: „Jeśli jednak nie wypędzicie mieszkańców tej ziemi przed sobą, ci, których pozostawicie, staną się cierniem w waszych oczach i ciernie w bokach, będą was uciskać w ziemi, w której mieszkasz” (4. Mojżesz 33,55).

W sensie przenośnym oznacza to: wygnanie w tym czasie bezbożnych mieszkańców ziemi obiecanej jest jak wykorzenienie grzechu z ich życia. Z tych słów widzimy, że jeśli w naszym życiu pójdziemy na kompromis z grzechem, będzie on ciążył nam jak ciernie w oczach i ciernie w bokach. W przypowieści o siewcy ciernie są utożsamiane z troskami tego świata i zwodzeniem bogactwa: „Inne rzeczy upadły między ciernie; a ciernie wyrosły i zagłuszyły je” (Mateusz 13,7.22).

Jezus porównał życie niegodziwych ludzi do cierni; mówiąc o fałszywych prorokach, powiedział: „Po owocach ich poznacie. Czy można zbierać winogrona z cierni i figi z ostu?” (Mateusz 7,16). Owocem grzechu są kłujące, spiczaste lub ostre ciernie.

Kiedy wchodzisz i uczestniczysz w ciernistym gąszczu grzesznej ludzkości, czujesz ciernie: dumę, bunt, kłamstwa, oszczerstwa, chciwość, złość, nienawiść, spory, strach, wstyd – i to bynajmniej nie wszystkie ciernie i ciernie, które są ciężarem i niszczą życie. Grzech jest trującym żądłem. Zapłatą za grzech jest śmierć (Rz 6,23 Biblia Nowego Życia). To właśnie z powodu tego głęboko zakorzenionego ciernia niewinny Jezus musiał umrzeć za nas. Każdy, kto osobiście przyjmie Bożą miłość i przebaczenie, zostanie ponownie ukoronowany: „Ten, który wybawia twoje życie od zagłady, który cię koronuje łaską i miłosierdziem” (Ps 10).3,4).

Apostoł Paweł pisze o innej koronie, którą otrzymamy: „Dochowałem wiary; Odtąd odłożona jest dla mnie korona sprawiedliwości, którą mi w owym dniu da Pan, Sędzia sprawiedliwy, nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy miłują przyjście Jego” (2. Tymoteusz 4,8). Cóż za wspaniała perspektywa nas czeka! Nie możemy zdobyć korony życia. Jest ono dane tym, którzy należą do Boga i są Mu posłuszni: «Błogosławiony, kto wytrwa w pokusie; Gdy bowiem zostanie uznany, otrzyma koronę życia, którą Bóg obiecał tym, którzy go miłują” (Jakuba 1,12).

Dlaczego Jezus zamienił swoją boską koronę na koronę cierniową? Jezus nosił koronę cierniową, aby dać ci koronę życia. Twoim zadaniem jest wierzyć Jezusowi, ufać Mu, stoczyć dobry bój, kochać Boga i ludzi i pozostać Mu wiernym. Złożył swoją ofiarę odkupienia dla ciebie, dla ciebie osobiście!

Pablo Nauer


Więcej artykułów na temat śmierci Jezusa Chrystusa:

Urodzony, by umrzeć

Ostatnie słowa Jezusa