Audio
Chwalebna Świątynia
Gdy kończyła się budowa świątyni jerozolimskiej, król Salomon stanął przed ołtarzem Pańskim w obecności całego zgromadzenia Izraela, wyciągnął ręce ku niebu i rzekł: „Panie, Boże Izraela, nie ma boga jak ty, czy to w niebie w górze, czy na ziemi poniżej: „Wy, którzy przestrzegacie przymierza i okazujecie miłosierdzie swoim sługom, którzy całym sercem chodzą przed wami” (1. Królowie 8,22-23
Punktem kulminacyjnym w historii Izraela był rozwój królestwa pod rządami króla Dawida i za czasów Salomona zapanował pokój. Świątynia, której budowa trwała siedem lat, była imponującą budowlą. Ale w 586 r. p.n.e. Został zniszczony w roku p.n.e. Później, gdy Jezus odwiedził następną świątynię, zawołał: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję” (Jan. 2,19). Jezus miał na myśli siebie, co ujawniło interesujące podobieństwa:
- W świątyni przebywali kapłani, którzy pełnili posługę. Dzisiaj Jezus jest naszym Arcykapłanem: „Świadczy się bowiem: «Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka»” (Hebrajczyków 7,17).
- Chociaż w Świątyni znajdowało się Miejsce Najświętsze, Jezus jest prawdziwym Świętym: „Takiego bowiem musieliśmy mieć arcykapłana, świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników i wyższego niż niebiosa” (Hebrajczyków 7,26).
- W świątyni zachowały się kamienne tablice przymierza między Bogiem a człowiekiem, ale Jezus jest pośrednikiem nowego, lepszego przymierza: „A zatem jest także pośrednikiem nowego przymierza, aby przez swoją śmierć, która była dla odkupienia od występków pod pierwszym przymierzem powołani otrzymają obiecane dziedzictwo wieczne” (Hebrajczyków 9,15).
- W świątyni składano niezliczone ofiary za grzechy, natomiast Jezus raz złożył doskonałą ofiarę (siebie samego): „Według tej woli jesteśmy uświęceni raz na zawsze przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa” (Hebrajczyków 10,10).
Jezus jest nie tylko naszą duchową świątynią, arcykapłanem i doskonałą ofiarą, ale także pośrednikiem nowego przymierza.
Biblia uczy nas także, że każdy z nas jest świątynią Ducha Świętego: „Ale wy jesteście plemieniem wybranym, królewskim kapłaństwem, ludem świętym, narodem na własność waszą, abyście głosili błogosławieństwa Tego, który powołał was z ciemności do jego przedziwnego światła” (1. Piotr 2,9).
Wszyscy chrześcijanie, którzy przyjęli ofiarę Jezusa, są w Nim święci: „Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?” (1. Koryntian 3,16).
Chociaż zdajemy sobie sprawę z naszych słabości, Jezus umarł za nas, gdy jeszcze byliśmy pogrążeni w grzechach: „Ale Bóg, bogaty w miłosierdzie, przez wielką miłość, jaką nas umiłował, chociaż umarliśmy w grzechu, uczynił żywicie z Chrystusem, łaską jesteście zbawieni” (Efezjan 2,4-5).
Wraz z nim powstaliśmy z martwych, a teraz siedzimy duchowo w niebie z Chrystusem Jezusem: „Wraz z nim wskrzesił nas i wraz z nim ustanowił nas w niebie w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2,4-6).
Każdy powinien rozpoznać tę prawdę: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (Jan 3,16).
Choć Świątynia Salomona była imponująca, nie można jej porównać z pięknem i wyjątkowością każdego człowieka. Rozpoznaj wartość, jaką posiadasz w oczach Boga. Ta wiedza daje ci nadzieję i pewność siebie, ponieważ jesteś wyjątkowy i kochany przez Boga.
przez Anthony’ego Dady’ego
Więcej artykułów o świątyni: